The Birdbox Studio

Ileż talentu i pomysłowości trzeba, aby w krótkiej formie zawrzeć sens. Czy to proza, wiersz, wpis na blogu, film czy kreskówka, krótka forma urzeka swoją prostotą i przenikliwością. A w dzisiejszym świecie, gdy każdy goni i wyrywa chwile dla siebie, jest tym bardziej cenna. Ja je uwielbiam. I w ten nurt zabawnej skrótowości wpisuje się również The Birdbox Studio.

Birdbox powstał w Londynie i tam tworzy swoje krótkie animacje. Pewnie część z Was już kiedyś natrafiła na tę małą wytwórnię za sprawą filmiku "Singing Christmas Hedgehogs", który dwa lata temu krążył w necie tuż przed świętami Bożego Narodzenia. Całe szczęście ekipa Birdbox nie osiadła na laurach, dalej tworzy, a swoimi filmami wygrywa konkursy dla małych form. Poniżej jeszcze świeża, nowiutka produkcja "Carpark" , a znacznie więcej na ich stronie internetowej.

"Sketchy duel"

"UFO"

The Landfill Orchestra

Pasja, kreatywność, miłość do muzyki - to wszystko, czego potrzeba prawdziwym muzykom. Czasem krawiec kraje, jak mu materii staje, ale dla chcącego nic trudnego. Czy można stworzyć instrument z odpadów? A całą orkiestrę?

Ylvis, czyli niezwykli panowie z Norwegii

 O Ylvis zapewne słyszeliście ostatnio za sprawą piosenki "The Fox" z wciągającym refrenem. Zadziwiłam się, kiedy na You Tube spostrzegłam, że teledysk ma ponad 100 mln odsłon, and still counting. Tekst piosenki na poziomie przedszkola, refren pisany na haju, wkręca, nie powiem, ale cóż z tego?

Otóż więcej, niż się może wydawać przeciętnemu odbiorcy, bo stworzony przez mega utalentowanych facetów dwóch, do tego braci, do tego przystojnych. Kilka chwil szperania w necie i okazuje się, że mamy do czynienia z niezwykłą parą kolesi, świetnie śpiewających, zabawnych, kreatywnych.

Ylvis prowadzą w Norwegii talk show, piszą piosenki zabawne i niebanalne, jeszcze bardziej niebanalnie je wykonują ...

... na potrzeby swego talk show wykręcają ludziom różne numery ...

... występują i mrożą krew w żyłach ...

A reszty poszukacie sobie sami. Bo warto.
Ylvis rulez!

Dobrych Rzeczy Moc

Przede wszystkim, dlaczego Dobrych Rzeczy Moc?

Pierwsze primo: Bo jest tego tyle, że "kosą nie przekosisz". 

Drugie primo: Bo inspirują, bawią, rozrzewniają, sprawiają, że wpadasz w podziw dla ludzkiej kreatywności, ducha, radości, talentów.

Trzecie primo: Bo często to wszystko ulatuje zapomniane, porzucone w pędzie. A szkoda. Bo do dobrych rzeczy warto wracać i koniecznie trzeba się nimi dzielić.

Czwarte primo: To, co oddane, wraca.

Pizza, pizza, pizza czyli wypad na obiado-kolację do znanej pizzerii na spokojnym tarasie, wśród kwiatów i słońca.

Na wsi z Domkiem piękny dzień. Zasadziliśmy rzodkiewki, kopry i pietruchy. Obawiam się jednak, że przy Domkowym sposobie zasiewu roślin wyrośnie dużo, bardzo dużo w niespotykanej ilości kęp i kępek, ale i tak radości było co niemiara. Jak się tak człowiek nagrabi, napieli, polata po deszczu i naje smaczności to od razu z głowy smutki ulatują.

Spotkanie z Gagatką, piwo na ławce do trzeciej nad ranem i opowieści różnej treści. Jak się to życie przędzie, że z nowymi wyzwaniami przychodzą nowe zakręty, przewartościowania, poszukiwania. Brakowało tylko skwierczącego ogniska, co by ogrzało w chłodną noc, jak za starych, dobrych czasów. Jak to dobrze mieć w życiu ludzia takiego.

"The Great Gatsby" was great!

Leo w formie, Tobey Maquire także. Kolorowo, z przepychem, a pod tym wszystkim tęsknota i odległa miłość. "Nie można wymazać przeszłości". Ale co zrobić, kiedy serce wciąż bije dla tej jedynej. No i koniecznie muszę przeczytać!

Moje pierwsze cukinie, patisony i ogórki posadzone!
Trawa skoszona.
Kolejne "bosowanie" zaliczone.
Natura dobrze mi robi!

Nowa piosenka.
"All I see is all I know.
All I know is all I see.
And I know the time will come,
No words will I need.

It is easy as a sky
As the sky is what it is.
It is easy as a smile,
There is nothing more to this."

Zapachniało mi Egiptem. Zielone pesto z sosem pomidorowo- ogórkowym i kieliszkiem czerwonego cabernet Syrah. Uwielbiam dobrze jeść, rozkoszować się smakiem. A do tego "ParaNorman", czyli słodka bajka o duchach, odmienności i o tym, że prawdziwa przyjaźń potrafi uskrzydlić.

Wczorajszy rowerowo-pieszy wypad z Dominikiem podsunął mi pomysł, aby wykorzystać zapał mego syna do rowerowych wędrówek do moich własnych, niecnych celów. Następnym razem, czyli zapewne dziś, zakładam adidasy i zaczynam jogging obok mocującego się z pedałami syna. Przyjemne z pożytecznym!

Nocny niedzielny seans warty ciężkiego porannego wstawania. "Albert Nobbs" z rewelacyjną Glenn Close w roli głównej. 

Wzruszająca, powalająca kreacja Glenn Close, którą ominął Oscar ( dostała go wówczas Meryl Streep za rolę Margaret Thatcher, choć to naprawdę dwie równorzędne role).

Śnieg białych płatków wiśni strąconych przez podmuch wiatru.

W końcu przyzwoite naleśniki i śniadanie celebrowane z Domkiem do 11stej.

Pierwsza przejażdżka Domka na rowerze i chyba właśnie widziałam narodziny nowej pasji mego syna, ku mej uciesze osobistej!!!

Odkrywanie z dzieckiem świata na nowo- zachwyt nad śpiewem ptaków, małą gąsieniczką pełzająca po ręce. Dominik pobiegł za białym motylem. Cudne chwile, sam na sam, kiedy dziecko prosi o ciszę, bo chce posłuchać ptasich trelów.

Placek z rabarbarem. Tłuste placki ziemniaczane popijane zimnym mlekiem.

Decyzja powzięta- sadzimy z Monią własne cukinie i patisony!!!

Urodziny Agatki- Gagatki.
Mega pozytywnie, nowe znajomości, śmiechu i radości co niemiara. Agata przebrana w islamski strój wychodząca z morza, a w trenie wieloryb, małże i kraby, Nemo i plankton.

Brakowało mi tej absurdalnej wyobraźni, tych historii tworzonych na poczekaniu przez wszystkich rozmówców. Bo do tego potrzeba tego specyficznego flow, tego porozumienia, chemii, fluidów. Brakowało mi tego, po tym wieczorze zdałam sobie sprawę jak bardzo.

Ostatnio nie czuję potrzeby wypowiadania wielu słów. Minimalizuję się. 

Chodzenie boso po trawie. Przeczuwanie ziemi. 

Jak to dobrze mieć dziecko. Harry Potter obejrzany w całości i nareszcie cała historia nabrała sensu.